Marilyn i tea time wśród lipcowych kwiatów. Marilyn et le tea time parmi les fleurs de juillet.

 Bonjour à tous!

Nie tak dawno zrobiłam dwa bardzo proste pudełka.

 Taki skromny, łatwiutki decoupage.

Serwetka z MM, 

ciemna bejca zabezpieczona ciemnym woskiem. 

Ciut domalowań tak,
by boki dekielka dopasować do kolorów na serwetce. 

Szablon farbką. 

Na wierzchu  i wewnątrz lakier mat.

***

Na tej herbaciarce również jest serwetka.

 Ranty w paseczki też serwetkowe. 

Kolorowe bejce, wiśniowa i szara.

Wewnątrz szablon  od  Gosi ( dziękuję!). 

Całość w macie.

********

Nie mogę nie dodać kilku zdjęć ogrodowych. :)
 Tym bardziej, że mamy pełnię lata.


 Królują oczywiście hortensje.

 Anabelle.
Jedną z nich  wyhodowałam sama ze zdrewniałej łodyżki.

 Niewielka hortensja bukietowa Little Lime,
(przepraszam, to jest Bobo, L L rośnie obok),

  wplotła się w jednoroczną szałwię. 

I... mam barwy narodowe. :)

Na pierwszym planie za aksamitkami
od kwiatów odcina się mocna zieleń wiązu karłowego. 

Posadzony został w zeszłym roku
i widać, że mu u mnie zbyt dobrze - będzie cięty. :)))

Tak zakwitły jukki,

 a tak przycięta surmia.

Lwie paszcze same  się wysiały.

Tak samo jak i lawenda, o której pisałam.
 Jej sadzonki będą stanowić obrzeże nowej rabaty.

Dla tych  mocno czerwonych kaktusów
 dopiero w tym roku znalazłam odpowiednie miejsce.
Wystawa wschodnia i półcień pod starą brzozą służą im idealnie,
co odwdzięczają ciągłym kwitnieniem.

W wersji różowej.

Ismena w towarzystwie róży okrywowej.

Pomysł na rozbitą doniczkę i lobelię.

Jednoroczne ale moje, z ubiegłych lat.

Begonie  Dragon
 każdego roku sadzę przy wejściu do domu.

 Choć śmiecą lubię je bardzo, gdyż bujnie kwitną przez całe lato. 

Niezawodne rudbekie  - samosiejki i słoneczniczek szorstki.

 Nieustannie i obficie kwitnący clematis Abundance.

Pod nim  młodziutka, aklimatyzująca się  różowa Anabelle.

Rachityczna wisteria.

 Rośnie u mnie kilka lat i nigdy jeszcze nie zakwitła.

Przy wymianie pergoli ścięłam ją prawie do samej ziemi
 zostawiając dwa zdrewniałe patyki.

 I zagroziłam, że daję jej ostatnią szansę.

 I co????  Spójrzcie jak się przestraszyła!!! 

Rośnie jak szalona!
Wiosną mam nadzieję zobaczyć wreszcie kwiaty... :)

Ostróżki.  

Błękitnej gradobicie złamało kwiatostan u nasady.  

Był tak samo ogromny jak ten granatowy.

Tyłeczek z ogonkiem do góry ( ważne, że do góry!),

to "fragment" Czestera, który u nas spędza wakacje.

************************************************************

 Ogród to niekończąca się opowieść.

Sami wiecie jak bardzo wdzięcznym

 i fotogenicznym obiektem są rośliny, 

a kwiaty przede wszystkim. 

Ale już wystarczy!

 Temu kto wytrwał do  ostatniego zdjęcia

 należą się fanfary. :)))

Dzięki!:)

 Pozdrawiam Was serdecznie

 i bardzo, bardzo gorąco

 w ten 30. stopniowy upał.

 Marta